Kung Ako Ikaw: Callboy Edition (Part 2)

May bahagi ng salaysay na ito ang piksyon. Aling bahagi? Maselang bahagi... AKA secreeeet! Hehehe. (Disclose ko pag may terminal illness na ako -- malamang lung cancer kakayosi?)

Karugtong ito ng nakaraang entry.

Nagdatingan isa-isa ang iba pang mga callboy. Iba't ibang hugis at laki. May medyo malaking katawan na mahaba-haba ang buhok (parang Jay ng Cueshe, pero less irritating), na tawagin natin sa pangalang Jay para masaya.

May isang maputing singkit--ang, malamang, pinakaguwapo sa kanilang lahat--na may Bikol na tono kapag nagta-Tagalog. Bikolboy ang ipalayaw natin sa kaniya.

May isang kayumangging semikalbong lalaki na nakaputing baro, itim na kupya, at maong na pantalon. Siya naman siguro ang may pinaka-athletic na built. Dahil doon, ang itawag sa kaniya ay Manny (maikli ng 'manlalaro' hehehe).

At ang huling dumating ay malamang ang matatawag kong alpha male sa grupo, hindi dahil siya ang pinakamakisig o ano, kundi dahil siya ang parang expert sa kanilang lahat, ang pinakamaalam sa sistema, sa istratehiya, atbp.

Siya rin ang pinakamayabang, maangas, parang yung mga tipikal na bully noong elementarya. Malaki ang tiyan, hindi pantay-pantay ang ngipin, basta pangit -- di mo iisipin na masisikmura niyang mag-callboy. Mapapaisip ka, may pumi-pick up ba nito?! Binyagan siya sa pangalang: Tootdy (shortcut ng 'tooth decay').

Ipinakilala ako ng una kong nakilala -- tawagin natin siyang Pizza, dahil pizza-faced siya -- sa grupo, at sinabing bago pa lang ako.

Si Tootdy ang kaagad pumuna sa akin. "Ano iyan?!" tanong niya kaagad. Sinabihan niya ako na huwag daw mag-jacket-jacket, mas maganda daw kapag hindi balot na balot kapag dumi-display para mas makita ng mga shopper ang katawan.

Habang naghihintay, nagkuwentuhan sila. Magkakakilala na sila at parang nagre-reunion sa pag-update ng kani-kanilang buhay.

Si Bikolboy, kinuwento niya noong may dayong bakla na isinama siya sa Palawan ng isang linggo. Libre transpo, libre lodging, libre food (kapalit ng sssshhh). Ang bayad sa kaniya? P6,000.

Si Jay naman, "Kilala niyo ba yung tiga-Balara na matandang dalaga? Mataas magbayad iyon. Tapos siya lang mag-isa sa bahay. Patutulugin ka pa sa kanila." Tapos biglang nag-ring ang cellphone niya. Pagkasagot niya, si Misis. Inuusisa kung nasaan na siya. "Nag-iinuman lang kami ng mga kaibigan ko," sabi niya. May patalak pang tanong ang babae nang biglang, "Bee, sensya na, hindi kita marinig. Pa-low batt na ko. Kita na lang tayo bukas," sabay patay ng telepono.

Bilang mananaliksik in disguise, nilapitan ko si Jay at kinapanayam habang naggagaguhan yung iba (nagsisipaan ng alak-alakan). "Bakit ka gumaganito?" tanong ko.

"Mahina kita sa pagtatrabaho sa supermarket e. Kukulangin sa gastusin kay baby," tugon ni Jay. "Ikaw?" tanong niyang bigla.

Sabi ko estudyante pa ako at kailangan ko ng pang-matrikula.

"Saan ka napasok?"

"UP Diliman," wika ko.
Biglang may matulin na kotse ang nakitang parating ni Tootdy, kaya sila lahat, parang mga nagmamadaling gustong sumakay ng bus. Humilera sila na parang nag-aabang ng Pasay-Cubao sa terminal ng San Fernando. Pagkadaan ng sasakyan, puro mga lalaking rakista ang nasa loob! At pinagpapakyu kame habang tinatawanan. "Putang-ina niyo!" sabi nila.

Lahat ng mga kasama ko naman nagalit. "Mga putang-ina niyo rin!" sigaw nila.

Pumulot ng mga malalaking bato -- mga wasak na bahagi ng semento -- si Tootdy at rinasyon sa amin. Kapag dumaan ulit batuhin daw namin ang mga puki-ng-ina. Kalaunan, nainip din kami lahat at binitawan ang mga bato.

Kung may makakita kaya sa akin na kakilala ko?! Malabo siguro. Pero sakali lang naman, maiintindihan naman nila ang ginagawa ko. Reputasyon ko ang pagkawirdo (maliban sa matalino hehe) at mage-gets nila ang ginagawa kong "immersion."

to be continude, este continued...